Eindelijk mochten wij op zaterdag 7 oktober dan ook met ons seizoen beginnen. Waar vele teams er al 2 wedstrijden op hadden zitten, stapten wij energiek in de auto en reden naar Baarlo met 7 gretige vrouwen om punten mee naar Weert te nemen. Het voordeel van het DWF voor een team zonder coach werd meteen duidelijk: alles was al ingevuld en daardoor was iedereen na een vol half uur warming-up er helemaal klaar voor. We overhandigden de chocolaatjes aan scheidsrechter en teller, nadat we uitgelegd hadden dat het geen omkoping was, maar het de week van de scheidsrechter betrof. De eerste set begon goed, we maakten weinig fouten en het begin ging gelijk op: 12-12. We schroefden de servicedruk wat op en met goed degelijk spel bouwden we aan een voorsprong. Door onze goede verdediging kon Tupos geen punten maken en toch nog redelijk makkelijk werd de set met 20-25 gewonnen. In de tweede set gingen we verder met het goede spel en pakten we meteen een voorsprong:12-19. Alle “trainingsarbeid” wierp zijn vruchten af want niemand kon aan ons spel zien dat wij een nieuwe spelverdeelster in het veld hadden staan. De ballen werden vakkundig in het middengat van Tupos gespeeld en anders wel op positie 1 geslagen. Met 16-25 was er weer een punt voor Weert. Over de derde set willen we niet te veel kwijt behalve dat we weer ondervonden dat met een slechte servicepass er geen aanval komt en de set niet gewonnen kan worden. Helaas:25-11. Er zat geen enthousiasme en pit in de derde set en ook in de vierde set waren we te mat. Bij 17-17 hadden we door dat er wat moest veranderen en schakelden we door naar een hogere versnelling. Dit wat betreft geluid/enthousiasme, aanval en service. Zo voorkwamen we met 21-25 dat we een vijfde set moesten spelen. Met vier punten kwamen wij aan in Weert waar sommigen (dat zeggen we eerlijk) iets minder energiek uit de auto stapten. Volgende week spelen we om 15 uur een thuiswedstrijd tegen Aspargos D2.
