De laatste wedstrijd van dit jaar was een thuiswedstrijd op zaterdag 30 november tegen Maasdal D2. Wij hadden er zin in, zeker omdat we niet met het gevoel van vorige week wilden eindigen. Daarvan nog even een “update”. Aan de inzet van toen lag het niet, want een lichte hersenschudding en blauwe knie bleken in de loop van de week het gevolg. Door griep kon Sandra haar morele steun alleen maar telepathisch vanuit haar bed naar ons sturen en Linda moest thuis nog zorgen voor onze steeds groter wordende aanhang. Het resultaat daarvan was dat we maar met zeven speelsters en geblesseerde coach Andrea aan de wedstrijd begonnen. Gelukkig werden we vanaf de tribune ook nog gesteund door een extra “100% kijkers” (ook 8) Dank aan: Gitte, Eugenie, Louis, Jan, Roel, Mark, Jarno en Maud daarvoor.
Martha had ons op de training laten werken aan scoren met minder aanvalskracht en meer bewegen. Want zelfs wij kunnen nog genoeg leren en nieuwe dingen proberen. We kozen dus soms voor een 3 meter aanval als de pass een beetje bleef hangen. Dat gebeurde zeker op de goed geplaatste service van Maasdal. Gelukkig riep Rita dan wel, zodat we wakker bleven en niet in de nek van onze voorspelers hoefden te klimmen. Ashley werd multifunctioneel ingezet “op buiten” en zij zorgde samen met Kristel T voor dreiging van die kant. De beweging zat hem in de verdediging van Daniëlle B, die Nicole inspireerde om in geval van nood toch maar een arm uit te steken, want je weet maar nooit. Kristel B zorgde voor service dreiging en Danielle v L probeerde de gaten te vinden vanuit de diagonaal positie. Al met al ging het zeker niet slecht en er waren mooie, lange rally’s, maar Maasdal had ook heel veel verdedigend en aanvallend kwamen zij er iets beter door. Wij scoorden 18, 17, 20 en 17 punten, helaas was Maasdal dan steeds al bij de 25 beland. Dus geen punten, maar de conclusie in de kleedkamer was positief, het was evengoed een fijne wedstrijd. Waar we het getrainde toch weer in de praktijk hebben kunnen toepassen, dat de uitvoering niet altijd even goed was en dat we daarom nog genoeg te doen hebben. De rest van het jaar hebben we rust wat betreft wedstrijden, we hebben 25 punten in 10 wedstrijden bij elkaar gespeeld. Dus rest ons het verdere voorbereiden om er in 2020 weer tegenaan te kunnen en zijn benieuwd naar de tegenstanders in de nieuwe opzet van de derde klasse in de tweede helft van het seizoen.
Martha had ons op de training laten werken aan scoren met minder aanvalskracht en meer bewegen. Want zelfs wij kunnen nog genoeg leren en nieuwe dingen proberen. We kozen dus soms voor een 3 meter aanval als de pass een beetje bleef hangen. Dat gebeurde zeker op de goed geplaatste service van Maasdal. Gelukkig riep Rita dan wel, zodat we wakker bleven en niet in de nek van onze voorspelers hoefden te klimmen. Ashley werd multifunctioneel ingezet “op buiten” en zij zorgde samen met Kristel T voor dreiging van die kant. De beweging zat hem in de verdediging van Daniëlle B, die Nicole inspireerde om in geval van nood toch maar een arm uit te steken, want je weet maar nooit. Kristel B zorgde voor service dreiging en Danielle v L probeerde de gaten te vinden vanuit de diagonaal positie. Al met al ging het zeker niet slecht en er waren mooie, lange rally’s, maar Maasdal had ook heel veel verdedigend en aanvallend kwamen zij er iets beter door. Wij scoorden 18, 17, 20 en 17 punten, helaas was Maasdal dan steeds al bij de 25 beland. Dus geen punten, maar de conclusie in de kleedkamer was positief, het was evengoed een fijne wedstrijd. Waar we het getrainde toch weer in de praktijk hebben kunnen toepassen, dat de uitvoering niet altijd even goed was en dat we daarom nog genoeg te doen hebben. De rest van het jaar hebben we rust wat betreft wedstrijden, we hebben 25 punten in 10 wedstrijden bij elkaar gespeeld. Dus rest ons het verdere voorbereiden om er in 2020 weer tegenaan te kunnen en zijn benieuwd naar de tegenstanders in de nieuwe opzet van de derde klasse in de tweede helft van het seizoen.
